Aan alles komt een einde

Woensdag 13 juni en donderdag 14 juni

De wekker ging vanmorgen om 8 uur. We hebben niet zo heel lang geslapen, dus we hopen dat we vannacht dan wat uurtjes slaap kunnen pakken in het vliegtuig. We maakten bij het ontbijt het beleg op en gingen daarna de koffer inpakken. We wogen de tassen en koffers en gelukkig was niets te zwaar. We hebben ook niet zo heel veel gekocht. We hielden nog een fotoshoot voor het huis voordat we rond 11 uur op pad gingen naar het vliegveld.

Onderweg kwamen we langs verschillende tolpoorten en Nathalie vindt het leuk om het geld in de bak te gooien. Nadat we de auto ingeleverd hadden, liepen we naar de incheckbalie van United. Het was hier hetzelfde als in New York, je moest zelf je boardingpassen uitprinten via een computer en een medewerker checkt je bagage in. Er stond een rij bij de security, maar dat viel achteraf mee. De schoenen moesten weer uit, de riemen weer af en de Ipad weer uit de tas. We gingen met het treintje naar de gate toe. We haalden nog een broodje en een brownie voordat we vertrokken. De vlucht naar Washington IAD vertrok om 2 uur en de vlucht zou iets minder dan 2 uur duren. We zaten naast elkaar op 22A en 22B. Dit zijn onze vaste plaatsen op alle vluchten. We maakten wat kruiswoordpuzzels en lazen wat. We landden om 4 uur, maar het duurde lang voor we het vliegtuig uit konden want de slurf kon niet goed aangesloten worden en het personeel moest de deur vast blijven houden. De volgende vlucht vertrok vanaf C1 en wij waren nu bij D28. Het was een behoorlijk stuk lopen. De Potbelly’s Sandwich Works, waar we een broodje wilden halen, zat gelukkig bij C2. Dit kwam ons dus goed uit. We namen net zoals in New York een Smoked Ham sandwich.

Deze aten wij bij de gate op. Rond kwart over vijf begon het boarden en we zaten dus weer op 22A en 22B. Het toestel vertrok pas om half 7, iets later dan gepland. De vlucht zou 7 uur en 20 minuten duren. We kregen wat drinken met pretzels en later het avondeten, chicken of beef. We namen het allebei wel, maar Nathalie at alleen de brownie op en Bastiaan nam een paar happen van de beef en de salade. We keken tegelijk de film Journey 2 The mysterious island, maar dan op ons eigen schermpje. Er was aardig wat turbulentie tijdens de vlucht. Na de film probeerden we wat te slapen. Bastiaan heeft maar een uurtje kunnen slapen en Nathalie gelukkig nog een goede drie uur. Voor de landing kregen we nog ontbijt geserveerd, een croissantje en wat meloen. Allebei aten we alleen de meloen. We landden om 8 uur en haalden snel de koffers op. De ouders van Bastiaan stonden ons op te wachten. Zij waren erg blij om Bastiaan na twee weken weer te zien. Wilco was vandaag vrij en was ook nog even naar schiphol gekomen om ons even te zien, erg aardig. We dronken nog even wat koffie met z’n allen en aten een croissantje ham-kaas. Wij wilden eigenlijk wel richting huis want tussen 12 en half drie konden we gebeld worden door school, want het is vandaag de dag van de uitslag. Als je gebeld wordt , dan ben je gezakt of je hebt een herkansing. Nathalie reed mee met Bastiaan en zijn ouders en Tom en Anita gingen samen. Wij waren eerder thuis en gelukkig was Sebastian er ook zodat hij ons binnen kon laten. We dronken even wat koffie en 20 minuten later waren ook de ouders van Nathalie er. Bastiaan en zijn ouders gingen naar huis. Als bedankje kregen wij een zelfgebakken appeltaart, een fles wijn en verschillende soorten bier cadeau. Gelukkig ging de tijd aardig snel en was het zo half drie. Allebei zijn we niet gebeld en dat betekent dus dat we allebei geslaagd zijn voor ons VWO diploma!
’s Middags moesten wij naar school om de cijferlijst op te halen. Zo komt er een mooi einde aan een super leuke en gezellige examenreis. We gaan volgend jaar allebei studeren in Groningen, Bastiaan gaat American Studies doen en Nathalie farmacie.
We hebben daar ook zin in, maar nu eerst genieten van nog 10 weken zomervakantie. 

Iedereen heel erg bedankt voor het meelezen en het geven van reacties. Dit maakt het schrijven van een blog veel leuker.